Μπορείς αν θέλεις να συνεχισεις το πρόγραμμα...



Τίποτε στη ζωή μας δεν είναι τυχαίο αφού η τύχη είναι η καλλιτεχνία του Θεού. Γι’αυτό η «τυχαία» συνάντηση στους φιλόξενους χώρους της Χριστιανούπολης για το κάθε στέλεχος, τον κάθε κατασκηνωτή παραμένει θεϊκό εκτύπωμα στην ψυχή. Κι αν τα χρόνια περνούν, οι αναμνήσεις διατηρούν αναλλοίωτη την πρώτη αίσθηση, τον ενθουσιασμό για το καινούργιο που κάποια στιγμή, όταν ο Θεός θέλησε, γέμισε τη ζωή μας, την ύπαρξη μας και για την πλειοψηφία στην ευαίσθητη παιδική ηλικία.

7.00 πμ
Μια ακόμα μέρα στην Χριστιανούπολη ξεκινά! Ίσως αντηχεί ακόμη στην ακοή σας, ο βάρβαρος μα αγαπημένος, ήχος του πρωινού εγερτηρίου, στην αρχή η ισπανική υποχώρηση κι αργότερα τα «παπάκια», τότε που ο καθένας μονολογούσε στο ξύπνημα του «λίγο ύπνο ακόμα…» αφού, πότε η καθυστέρηση της λόγῳ διασκέδασης από τη βραδινή ψυχαγωγία, πότε η ανάγνωση του Γεροντικού, πότε μια συζήτηση-αναζήτηση που άρχισε, ποιος ξέρει πώς, πότε το βραδινό κέφι πού παραδόξως, παρά τον κόπο της ημέρας είχε το πειραχτήρι της ομάδας, έδιωξαν την προηγούμενη βραδιά τον ύπνο από τα βλέφαρα κι έτσι η ομάδα καθυστέρησε να αποκοιμηθεί. Κάποιες ελάχιστες φορές, για εκείνους που παρά τις προτροπές συνέχιζαν τον μακάριο ύπνο τους, κατέφθανε ο ομαδάρχης και με την πολύτιμη συνδρομή του «κουβά» δηλαδή τις αναντίρρητα αφυπνιστικές ιδιότητες του δροσερού νερού, οριστικοποιούσε την αφύπνιση.

7.15 πμ
Ποιος θα ξεχάσει τα αγουροξυπνημένα μάτια και το νωχελικό περπάτημα προς το γήπεδο στην αρχή της ημέρας την ώρα της γυμναστικής ή την απροθυμία στις ελαφρές γυμναστικές ασκήσεις, που κάποιο «νοσηρό» πνεύμα μηχανευόταν ώστε για να μας ζωντανέψει στην καινούργια μέρα. Μετά τις πρωινές ασκήσεις επιστρέφαμε στους θαλάμους για να ρίξουμε λίγο νερό στο πρόσωπο, να βουρτσίσουμε τα δόντια και να φτιάξουμε όπως-όπως το κρεβάτι, που μετά τον βραδινό ύπνο θύμιζε πεδίο μάχης.

7.45 πμ
«Τὸν Πατέρα προσκυνήσωμεν, καὶ τὸν Υἱὸν δοξολογήσωμεν, καὶ τὸ Πανάγιον ὁμοῦ, πάντες Πνεῦμα ἀνυμνήσωμεν, κράζοντες καὶ λέγοντες· Παναγία Τριάς, σῶσον πάντας ἡμᾶς». Κάθε ομάδα με αυτό το δοξαστικό λαμβάνει το μήνυμα να συγκεντρωθεί για πρωινή προσευχή. Από Θεού άρξασθε. Σαν μια οικογένεια οι κατασκηνωτές με τα στελέχη της ομάδας, ομαδάρχη και βοηθό/-ούς πολλές φορές με την παρουσία μελών του Αρχηγείου διαβάζουμε την μικρή εωθινή προσευχή. Δεν είναι αυτονόητη ούτε η σκέπη της χάριτος του Θεού που απολαύσαμε κατά την διάρκεια της νύχτας ούτε η ευεργεσία της νέας μέρας που ήδη ξεκίνησε, γι’ αυτό ιδιαίτερα ευχόμαστε και προσευχόμαστε δοξολογικά και ικετευτικά ώστε να συνεχίσει να προχέεται αφειδώλευτα η ζωογόνος χάρη του Θεού στο μικρό μας σύμπαν της Χριστιανούπολης σε έμψυχα και άψυχα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου